بیوسیستماتیک خرچنگهای دراز چابهار

چکیده : بیوسیستماتیک خرچنگهای درازچابهار خرچنگهای درازآبهای ساحلی استان سیستان و بلوچستان از دو خانواده شاه میگوها) palinuridae(و مادر میگوها)scyllaridae(می باشند از خانواده شاه میگوها سه گونه p.polyphagus, p.versicolor ,p.homarus در منطقه مطالعاتی مشاهده گردید که بترتیب در بسترهای صخره ای شنی، مرجانی و گلی - صخره ای زندگی میکنند p.homarus گونه غالب منطقه بوده و تقریبا در تمام آبهای ساحلی استان مشاهده میگردد و دارای دو زیرگونه به نامهای p.h.megasculptus , p.h.homarus است که زیرگونه دوم فراوانی بیشتری دارد. دو گونه دیگر پراکندگی منقطع دارند . p.versicolor در رمین)ramin(چابهار و کنارک p.polyphgus ,)konarak(در پسابندر)passabandar(بریس)bris (و کنارک مشاهده گردید . از خانواده مادر میگوها دو گونه s.squammosus. t.orienatlisشناسایی گردید که بترتیب در بسترهای گلی - شنی و صخره ای زندگی میکنند و گونه ای از جنس scyllarus در خلیج فارس صید شده و احتمالا s.nobilli می باشد . تغذیه در تمام گونه ها منحصر به جانوران غالب زیستگاه (بویژه بی مهرگان)است ، و کاهشی در طول کاسه جانور با افزایش سن مشاهده می شود ومطالعات مراحل تخمدانی و حمل تخم در p.homarus نشان میدهد که باروری مکرر در اینگونه صورت می گیرد و زمان پرورش تخم در آن حدود یک ماده می باشد و با قطع پایه چشم اثراتی نظیر افزایش فعالیت تغذیه ای و پرخوری، رشد تخمدانها،افزایش رنگدانه ها در خون و تغییر رنگ و شکل هپاتوپانکراس مشاهده گردید . گونه gymnothorax undulatus مارماهی غالب و هم پناهگاه و مدافع p.homarus می باشد .